سوره بقره، آیه 148
وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلّيها فَاسْتَبِقُوا الْخَيراتِ أَينَ ما تَكُونُوا يأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَميعًا إِنَّ اللّهَ عَلي كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ؛
«و براي هر كسي قبله اي است كه وي روي خود را به آن [سوي] مي گرداند؛ پس در كارهاي نيك بر يكديگر پيشي گيريد. هر كجا كه باشيد، خداوند همگي شما را [به سوي خود باز] ميآورد؛ در حقيقت، خدا بر همه چيز توانا است».
نكته ها
1. روز جمع شدن ياران حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف)
در روايات متعددي از اهل بيت(علیه السلام)، عبارت أَينَ ما تَكُونُوا يأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَميعًا، به جمع شدن ياران و اصحاب حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف)، هنگام ظهور تفسير شده است. امام باقر(علیه السلام)در باره اين آيه فرمود:
«يعْنِي أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَ مِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الاُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ يجْتَمِعُونَ وَ اللَّهِ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ كَقَزَعِ الْخَرِيفِ»؛
«منظور اصحاب امام قائم(عجل الله تعالي فرجه الشريف) است كه سيصد و چند نفرند. به خدا سوگند! منظور از «امت معدوده» آنان هستند. به خدا سوگند! در يك ساعت همگي جمع مي شوند؛ همچون پاره هاي ابر پاييزي كه بر اثر تند باد، جمع و متراكم مي‌گردد».
امام صادق (علیه السلام)درباره جمع شدن یاران امام زمان (علیه السلام)چنین فرمودند:
«هنگامى كه به امام اجازه (ظهور) داده مى شود خدا را به نام عبرانيش مى خواند سيصد و سيزده نفر ياران آن حضرت براى او عليه السّلام گرد آورده مى شوند و همچون پاره پاره ابر پائيزىاند، آنان پرچمدارنند، بعضى از ايشان شبانه از بسترش ناپديد مى گردد و بامداد در مكّه است، و پاره اى از ايشان در روز ديده مى شود كه در ميان ابر مى رود و نام خودش و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش شناخته شده است، عرض كردم: فدايت گردم كدام يك از ايشان از نظر ايمان برتر است؟ فرمود: همان كه در روز ميان ابر مى رود. و ايشانند آن ناپديدشوندگان و اين آيه در مورد آنان نازل شده: «هر كجا باشيد خداوند شما را جملگى مى آورد».
امام علي بن موسی الرضا(علیه السلام)نيز می فرمايد:
و ذَلِكَ وَ اللَّهِ أَنْ لَوْ قَدْ قَامَ قَائِمُنَا يجْمَعُ اللَّهُ إِلَيهِ شِيعَتَنَا مِنْ جَمِيعِ الْبُلْدَان»ِ»؛
«به خدا سوگند! هنگامي كه مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) قيام كند، خداوند پيروان ما را از تمام شهرها گرد او جمع مي كند».
اين تفسير از مفاهيم بطون آيه است؛ چرا كه طبق روايات، آيات قرآن گاهی معاني متعددي دارد كه يك معنا ظاهری و عمومي است و ديگري مفهوم دروني و به اصطلاح بطن آيه است كه جز پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) و امامان(عليهم السلام) و كساني كه خدا بخواهد، از آن آگاه نيستند.
از منظر اين روايات، خدايي كه قدرت دارد ذرات پراكنده خاك انسان ها را در قيامت، از نقاط مختلف جهان جمعآوري كند؛ به آساني می‌تواند ياران مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) را در يك روز و يك ساعت، براي افروختن نخستين جرقه هاي انقلاب و تأسيس حكومت عدل جهانی و پايان دادن به ظلم و ستم، گرد آورد.
علامه طباطبايي در ذيل آيه مي نويسد:
«در اخبار فراواني از طريق شيعه، نقل شده است: اين آيه دربارة اصحاب قائم آل محمد(عجل الله تعالي فرجه الشريف) است و از بعضي استفاده مي شود: اين از باب تطبيق و جري است».
نويسنده:خدامراد سلیمیان
نظرات شما عزیزان:
منجی موعود 
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
